PEKMEZ YAPTIK..

Geçen hafta söylediğim gibi haftasonu köye gidip pekmez yaptık. Aslında biz pazar günü gidecektik ama cumartesi akşamı ani bir kararla saat 22:30 gibi yola koyulduk.. Gittiğimizde üzümler toplanmış, şıralar hazırlanmış, kazanlarda kaynıyordu. Ben o aşamadan itibaren fotoğraf çekmeye başladım, ama, ertesi gün tekrar üzüm toplanıp aynı işlemler yapıldığı için baştan itibaren çektim fotoğrafları.. Bu yüzden koyduğum fotoğrafların bir kısmı geceye, bir kısmı gündüze ait.. Daha önceki senelerde pekmezin yapım aşamalarını görmemiştim, sadece yapılmış, soğumuş pekmezler şişelere konulurken izlemiştim. Ama bu kez neredeyse tüm aşamalarını öğrendim. Çok zahmetli ve uzuuun bir süreç.. Babam, eşimin kuzeni, eniştesi tüm gece uyumamış, annemler de sabaha karşı yatabilmişler.. Yorucu olmasına rağmen bence çok güzeldi.
Toplanan üzümler çuvallara konulup, römork üzerine serilen büyük poşetin üzerine yerleştirildi.
Üzüm çiğnemek için alınan çizmeler giyildi..
Üzümler çiğnendi....
Çiğnendi...
Bir çuval tam 20 dakika boyunca çiğnendi..
Üzüm şırası poşetten kazanlara döküldü..
Kazandaki şıra süzülerek başka kazana aktarıldı..
Toprak kazılarak uzunca bir çukur oluşturuldu, orada yakılan ateş üzerine, süzülen şıra kazanı yerleştirildi.. İçine beyaz toprak atıldı..
Kaynamaya başlayan şıralar taşmasın diye başında beklendi..

Kabaran köpüklerin taşmasını engellemek için karıştırıldı..
Büyük kevgirlerle havalanması sağlandı..

Olduğuna karar verilince ateşten alınıp, soğuması ve toprağın tabana çökmesi beklendi.. Ateşten alınınca hemen içine 3 litre şıra, 1 litre su eklendi..
Bu sürenin sonunda dinlenen şıra kazandan, daha yayvan başka kazana aktarıldı..
Ve yine kaynamaya bırakıldı..Taşmaması için yine büyük kevgirlerle havalandırıldı..
Pekmez experimiz kontrol etti:)
Üzerindeki köpükler sarardığı zaman pekmez olmuş demekmiş..( sanırım 4-5 saat kaynaması gerekiyormuş bu duruma gelmesi için..)
Eşim ve babam soğuması için kenara alınan pekmezin koyuluğunu pekmez ölçer(?) le kontrol etti.. Veee pekmezimiz hazır..
Pekmez yapımında çoook sevdiğimiz dedemiz ve anneannemiz de yanımızdaydı..
Tabi yemek de lazım di mi:) Oğlum ve annem gözleme yapmak için hamur yoğurdu..
Sevinç Yengemiz iç malzemelerini hazırladı..
Ve hep birlikte gözlemeler pişirildi..
Çook lezzetliydi gözlemeler..